Yohari

Open Ruimte

In mijn open ruimte heb ik twee punten benoemd die gebasseerd zijn op mijn manier van communicatie. Deze zijn namelijk praatjes maker en druk.
 

Praatjesmaker:

Tijdens het werken in groepen ben ik altijd in voor een gezellig gesprek of een lolletje. Vaak is dit wel gezellig maar af en toe is het ook funest voor de hoeveelheid werk die we kunnen verzetten.
Zo mag ik graag lol hebben tijdens het uitwerken van een serieuze opdracht.
Dit is zowel bij mij als bij mijn stage genoten bekend.

Druk:

Lijkt een beetje op het eerste puntje uit het yohari venster. Ik kan me moeilijk lang concentreren. En als ik geen motivatie meer vind om verder te leren dan word ik druk. Het gevolg is hier ook van dat ik aan het praten blijf. Het is een combinatie van beide. Het gevolg is dus vaak dat de arbeidsintesiteit verminderd en dat is niet echt positief. Tot op een bepaald niveau is het dus best gezellig maar vaak is het ook een struikelblok.

Blinde vlek

Wat ik niet van mij zelf wist maar wat boven water kwam tijdens het afnemen van de interviews over het Yohari venster is dat ik bij het ontvangen van kritiek wel wat onbekende trekjes heb. Dit heb ik zelf niet in de gaten maar dat zien de mensen met wie ik op dat moment in gesprek ben wel.
Dit zijn namelijk de volgende trekjes:

Ik word rood als ik me ergens over opwind. Dit gebeurd niet heel vaak maar op het moment dat er iets gebeurd wat ik niet eerlijk vind kan ik rood aanlopen. Ik luister op dat moment schijnbaar ook een stuk minder goed naar de opmerkingen die de gesprekspartner maakt.

Een andere trek is dat ik op het moment dat ik kritiek ontvang geneigd ben om mensen niet meer aan te kijken. Ik word dat in mezelf gekeerd en heb geen oor meer voor wat mensen tegen me zeggen. Wat als gevolg heeft dat ik dus ook niet alles meer mee krijg. En dat mijn aandacht verslapt om mezelf weer te kalmeren.

Deze beide punten kreeg ik te horen toen ik vragen stelde aan mensen of ze ook bepaalde eigenschappen van mij kende die ik misschien zelf niet zou weten.

Verborgen gebied

In het verborgen gebeid zijn de dingen die ik van mijzelf wel weet maar die andere mensen niet persé van mij hoeven te weten.
Dat is namelijk dat ik echt heel erg ongeduldig ben en dat ik snel gedemotiveerd raak als de dingen niet helemaal gaan zoals ik dat wil.

Tijdens communicatie let ik er altijd op dat mensen er niet achter komen dat ik ongeduldig ben. Deels om dat dit niet erg netjes is. Waar ik me in een gesprek namelijk altijd aan stoor is als mensen veel te lang van stof zijn. Mensen die niet in een of twee zinnen de essentie van een verhaal of uitleg duidelijk kunnen maken. Ik kan me hier inwendig heel erg druk over maken terwijl ik dat niet snel aan mensen zal laten merken.

Ook een punt wat niet altijd bekend zal zijn is dat ik snel gedemotiveerd raak als de dingen niet gaan zoals dat ik het wil. Bij tegenslag kan ik vrij snel mijn hoofd laten hangen. Ik moet me dan echt even een momentje herpakken om weer gestructureerd en nuttig aan het werk te gaan. Ook hier mee probeer ik er op te letten dat ik er geen andere mensen mee beinvloed.